انواع منیزیم و کاربرد آنها

انواع منیزیم 

منیزیم یک ماده معدنی ضروری برای بدن است و در قالب مکمل‌های مختلفی ارائه می‌شود. هر نوع منیزیم ویژگی‌های خاص خود را دارد و برای اهداف مختلفی استفاده می‌شود. در این مقاله رایج‌ترین انواع منیزیم آورده شده است.

منیزیم سیترات (Magnesium Citrate)

سیترات منیزیم در دسته‌ای از داروها به نام ملین‌های نمکی قرار دارد. این دارو آب را همراه با مدفوع نگه می‌دارد. این اتفاق مدفوع را نرم کرده تا راحت‌تر دفع شود. سیترات منیزیم به صورت یک پودر برای مخلوط کردن با یک مایع و همچنین به شکل محلولی مایع برای مصرف خوراکی عرضه می‌شود.

• ویژگی‌ها: ترکیب منیزیم با اسید سیتریک، جذب بالایی دارد.
• کاربردها: بهبود هضم، رفع یبوست، و تأمین منیزیم بدن.
• عوارض جانبی: ممکن است باعث اسهال شود.

منیزیم اکسید (Magnesium Oxide)

اکسید منیزیم نوعی منیزیم بوده که ممکن است به دلایل مختلفی استفاده شود. برخی افراد از آن به عنوان ضد اسید و برای تسکین سوزش سر دل یا سوء هاضمه اسید استفاده می‌کنند. اکسید منیزیم همچنین ممکن است به عنوان یک ملین برای تخلیه کوتاه مدت و سریع روده (مثلاً قبل از جراحی) هم استفاده شود.

• ویژگی‌ها: جذب نسبتاً پایین‌تری دارد اما حاوی مقدار زیادی منیزیم خالص است.
• کاربردها: درمان یبوست و رفلاکس اسید معده.
• عوارض جانبی: ممکن است باعث ناراحتی گوارشی شود.

منیزیم کلرید (Magnesium Chloride)

مانند منیزیم گلوکونات و سیترات، کلرید منیزیم به خوبی جذب می شود. این نوع نمک به عنوان روغن برای استفاده موضعی نیز در دسترس است. اما برای درک کامل میزان جذب منیزیم در این فرم از طریق پوست، مطالعات بیشتری لازم است.

• ویژگی‌ها: جذب خوبی دارد و هم به صورت خوراکی و هم موضعی استفاده می‌شود.
• کاربردها: بهبود سطح منیزیم بدن، کاهش درد عضلات و مفاصل.
• عوارض جانبی: ممکن است باعث ناراحتی معده شود.

منیزیم گلیسینات (Magnesium Glycinate)

منیزیم گلیسینات دارای جذب نسبتا خوبی با اثر ملین کمتر است. در مقایسه با انواع دیگر مکمل های منیزیم، در ناحیه متفاوتی از روده جذب می شود و به همین دلیل اثر ملینی کمتری دارد.

• ویژگی‌ها: ترکیب منیزیم با گلیسین (یک اسید آمینه)، جذب بالا و ملایم بر معده.
• کاربردها: کاهش استرس، بهبود خواب، و تأمین منیزیم بدون عوارض گوارشی.
• عوارض جانبی: معمولاً عوارض جانبی کمی دارد.

منیزیم مالیت (Magnesium Malate)

منیزیم مالیت جذب بالایی دارد و به تولید انرژی در بدن کمک می‌کند. منیزیم مالات از جمله املاح مناسب منیزیم جهت پیشگیری و جبران کمبود منیزیم در بدن شناخته می‌شود. اسید مالیک خود به‌عنوان یک عامل انرژی‌زا شناخته می‌شود

• ویژگی‌ها: ترکیب منیزیم با اسید مالیک، جذب خوب و انرژی‌زا.
• کاربردها: بهبود انرژی، کاهش خستگی و درد عضلانی.
• عوارض جانبی: معمولاً ملایم و بدون عوارض جدی.

منیزیم تائورات (Magnesium Taurate)

اتصال تائورین به منیزیم باعث بهبود جذب گوارشی و افزایش فراهمی زیستی آن گشته است. تائورین یک آمینواسید غیرضروری است که در بسیاری از بافت‌های بدن، به‌ویژه در مغز و قلب وجود دارد. این آمینواسید همچون عنصر منیزیم به‌عنوان یک ماده مؤثر در سلامت قلب شناخته می‌شود و می‌تواند به کاهش فشارخون و بهبود عملکرد قلب کمک کند.

• ویژگی‌ها: ترکیب منیزیم با تائورین، مفید برای قلب و سیستم عصبی.
• کاربردها: حمایت از سلامت قلب و عروق، کاهش فشار خون.
• عوارض جانبی: معمولاً بدون عوارض جانبی.

منیزیم L-ترئونات (Magnesium L-Threonate)

به دلیل تأثیرات مثبتش بر عملکرد مغز و حافظه بسیار موردتوجه قرار گرفته است. این ترکیب از یون‌ منیزیم به‌اضافه اسید ترئونیک تشکیل شده است. منیزیم ترئونات به دلیل ساختار شیمیایی خاص خود، قابلیت جذب بالایی دارد و می‌تواند به‌راحتی از سد خونی – مغزی عبور کند و سطح منیزیم را در بافت مغز افزایش دهد.

• ویژگی‌ها: جذب بالا در مغز، بهبود عملکرد شناختی.
• کاربردها: بهبود حافظه، تمرکز و سلامت مغز.
• عوارض جانبی: معمولاً بدون عوارض جانبی.

منیزیم سولفات (Magnesium Sulfate)

این منیزیم بیشتر در محصولات تزریقی و وریدی کاربرد دارد و برای مکمل‌های منیزیم خوراکی کاربردی ندارد. از آنجایی‌که منیزیم سولفات مقداری جذب پوستی نیز دارد، در صنایع و ساخت برخی محصولات موضعی نیز مورداستفاده قرار می‌گیرد.

• ویژگی‌ها: به صورت نمک اپسوم (Epsom salt) و بیشتر برای استفاده موضعی یا حمام.
• کاربردها: کاهش درد عضلات، آرامش بخشی و بهبود پوست.
• عوارض جانبی: در صورت مصرف خوراکی ممکن است باعث اسهال شود.

علائم کمبود منیزیم